Ćwiczenia słuchowe
1. Wszystko może wydać dźwięk
-Wydobywanie dźwięków przy pomocy różnych przedmiotów (np. plastikowej butelki,
gazety) - Dziecko i dorosły naprzemian prezentują niekonwencjonalny sposób
zagrania na swojej butelce, można w nią drapać, można nią stukać, szurać, itp.
- Dziecko i dorosły sprawdzają „jak brzmi gazeta” – wydobywają przy pomocy gazety
różne dźwięki (gazetę można zgniatać można ją drzeć, deptać, można nią szeleścić
itp.)
2. Rozróżnianie dźwięków, naśladowanie rytmów i nie tylko...
- „ Co słyszę?” – dziecko siedzi z zamkniętymi oczami, nasłuchuje i rozpoznaje odgłosy
dochodzące z sąsiedztwa, ulicy.
- „ Zgadnij, co wydało dźwięk?” – uderzanie pałeczką, długopisem w szkło, fajans,
metal, kamień, drewno itp. Toczenie różnych przedmiotów po podłodze (np. piłki,
kasztana, kamienia), rozpoznawanie odgłosu przez dziecko. Do wytwarzania tych
dźwięków możemy też użyć np. naczyń kuchennych, szklanek, drewna. Dziecko
zapoznaje się z nimi mając otwarte oczy, po czym odwraca się lub zamyka oczy
i próbuje zidentyfikować dźwięk.
- Wybieramy np. dzwonki i bębenek (ich barwy są bardzo zróżnicowane) i omawiamy
z dzieckiem zasady, że gdy usłyszy dzwonki, to np. wrzuca klocek do wiaderka
natomiast, gdy usłyszy bębenek, czeka, nic nie robi. Dziecko nie może widzieć na
czym gramy.
- „Pudełka dźwiękowe” - Przygotowujemy: kilka jednakowych pojemników po
jogurtach (z zamknięciami) lub pojemniczki po jajkach niespodziankach. W każdym
znajduje się dokładnie taka sama ilość różnorodnych materiałów sypkich np. groch,
kasza, łuskany groch, koraliki itp.
- Stawiamy przed dzieckiem zamknięte pojemniczki po jogurtach, dziecko potrząsa
nimi i próbuje zgadnąć co jest w środku. Dorosły przy każdym pojemniczku zapisuje
wskazaną przez dziecko nazwę, lub stawia pojemniczek przy odpowiedniej tacce z:
grochem, kaszą, łuskanym grochem, koralikami itp.
Odkrywamy pojemniczki i porównujemy ich zawartość z tym, na co wskazały dzieci.
Dziecko uczy się identyfikować dźwięk z przedmiotem który go wydaje.
- Przed dzieckiem ustawiamy zakręcone pojemniczki , dziecko łączy w pary te, które
wydają takie same dźwięki Przy okazji ćwiczymy rozumienie pojęć: głośno – cicho
(odpowiednio potrząsając pojemniczkami).
- Naprzemienne potrząsanie – prosimy dziecko, by potrząsało raz jedną, raz drugą
ręką.
- Zachęcamy dziecko do naśladowania rytmów: „Zagraj” tak samo jak ja.
- Zabawkę można wykorzystać jako akompaniament do śpiewanych piosenek.
-„Skąd ten dźwięk”: dziecko siada na środku pokoju z zamkniętymi oczami. Rodzice
potrząsają „grzechotką”, którą wcześniej stworzyli razem z dzieckiem. Dziecko, nie
otwierając oczu, wskazuje skąd dochodzi dźwięk.
- „Dźwiękowe memo” - Zadaniem dzieci jest odszukanie tak samo brzmiących
pojemników (ułatwieniem jest ten sam kolor na spodzie pojemniczka).
- Dorosły potrząsa pojemniczkami (najpierw dwoma, potem trzema), zadaniem
dziecka jest określenie (w odpowiedniej kolejności, co słyszało najpierw, co potem,
no na końcu).