Środa. Temat: Wiosna na łace
• Zabawa Na wiosennej łące.
Dzieci wspólnie z rodzicem próbują naśladować ruchy zwierząt i roślin żyjących na wiosennej łące np. stokrotki – stanie ze złączonymi nogami, prosto, z głową wyciągniętą do góry, z rozłożonymi rękami…). Potem wszyscy razem przedstawiają wiosenną łąkę, wcielając się w wybrane zwierzęta i rośliny.
• Układanie dialogów w parach między biedronką i ślimakiem, stokrotką i motylem .Spróbujcie wczuć się w rolę i wymyślić ciekawą rozmowę.
Karta pracy, cz. 4, s. 42.
Liczenie pszczół. Łączenie pszczół z obrazkiem plastrów, do których lecą. Kończenie kolorowania plastrów miodu.
Oglądanie zdjęć. Słuchanie nazw produktów, które otrzymujemy dzięki pszczołom.
(Degustacja różnych miodów podczas śniadania).
Ćwiczenia rozwijające aparat ruchu w rytmie akompaniamentu na dowolnym instrumencie. Dzieci maszerują po okręgu koła, biegają na palcach, przeskakują z nogi na nogę, wykonują skoki obunóż; podczas przerwy w muzyce: robią skok w przód, dwa kroki w tył; skok w przód, skok w tył, obrót wokół siebie.
Zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa Wiosenna pogoda.
Dzieci spacerują po sali. Na hasło Burza zatrzymują się, klaszcząc nad głową i równocześnie mówiąc: bum, bum, bum. Ponownie spacerują, na hasło Lekki wiatr – dzieci podskakują z nogi na nogę. Ponowny marsz, na hasło Słońce – unoszą ręce w górę, poruszają nimi w nadgarstkach.
Rozmowa na temat budowy biedronki. Duże zdjęcie/obrazek biedronki.
Rodzic na zdjęciu/ilustracji pokazuje części ciała biedronki, nazywa je (pancerz, pod nim skrzydła, głowa, oczy, aparat gębowy, nogi, czułki).
Biedronki należą do rodziny chrząszczy. Przechodzą przez stadia przeobrażenia (jak np. motyl). W Polsce najczęściej spotykanymi gatunkami biedronek są dwukropki i siedmiokropki, co oznacza, że liczba kropek nie wskazuje na wiek, tylko na gatunek. Biedronki są pożyteczne, bo zjadają mszyce – szkodniki roślin.
Zapoznanie ze sposobem wykonania prac.
Dla każdego dziecka: patyki, nici (grube), narysowane wzory biedronek na czarnym i czerwonym kartonie, nożyczki, klej.
− Przymocowanie półmetrowej nitki do każdego patyka.
− Wycinanie wzorów.
− Składanie czerwonego krążka na pół, rozprostowanie go, a następnie rozcięcie wzdłuż linii zgięcia. Naklejanie na czarny korpus biedronki dwóch czerwonych skrzydełek. Dorysowanie flamastrami (gdy klej przyschnie) kropek na skrzydełkach.−Przymocowanie nitki do biedronki.
Zabawy z biedronką.
Biedronki wykonane przez dzieci.
Uczestnicy zabawy układają biedronki na podłodze w jednym szeregu. Każdy trzyma w ręce patyczek z naprężoną nitką. Między każdym dzieckiem a biedronką powinny być jednakowe odstępy. Na hasło Start każde dziecko zaczyna nawijać nitkę na patyk. Zabawę można zrobić z rodzeństwem, albo z rodzicami. Zwycięzcą zostaje osoba, która jako pierwsza doprowadzi swoją biedronkę do patyka.
Ćwiczenia logorytmiczne Rób to, o czym mówi wiersz.
Dzieci poruszają się zgodnie z tekstem wypowiadanego przez rodzica wierszyka.
Zrób do przodu cztery kroki,i rozejrzyj się na boki.
Tupnij nogą raz i dwa, ta zabawa nadal trwa.
Teraz w lewo jeden krok, przysiad, i do góry skok.
Zrób do tyłu kroków trzy, by koledze otrzeć łzy.
Aktywne słuchanie muzyki Antonia Vivaldiego Cztery pory roku. Wiosna.
https://www.youtube.com/watch?v=Z_tk-AhIA1o
Duży zielony kawałek materiału, nagranie utworu Antonia Vivaldiego.
Potrzebne będą dla dziecka: kolorowy papier, nożyczki.
Dzieci wycinają różne kwiaty z kolorowego papieru i układają je na dużym zielonym kawałku materiału. Podczas zabawy wchodzą w role wiosennego wiatru, który pojawił się nad majową łąką. Każde dziecko chwyta kawałek materiału i unosi go w górę. Ilustrują muzykę następującym ruchem:
−− fragment wykonany głośno: dzieci poruszają materiałem w taki sposób, aby kwiatki podskakiwały wysoko,− fragment wykonany cicho: dzieci delikatnie poruszają materiałem, w taki sposób, aby kwiatki podskakiwały niezbyt wysoko,
−− powtórzenie czynności z punktu 1: dzieci wolno poruszają się w prawą stronę ,powtórzenie czynności z punktu 2: dzieci poruszają się w lewą stronę, kładą materiał na podłodze. Improwizują ruchy wiatru, biegając po sali zgodnie z charakterem muzyki; kładą się na podłodze, jeszcze nieznacznie poruszając rękami i nogami, ale coraz wolniej, aż na koniec zabawy wiatr cichnie i dzieci zastygają bez ruchu.
Zabawa rozwijająca koncentrację uwagi oraz umiejętność określania, kto należy do rodziny owadów: Owad czy nie?
Obrazki zwierząt, w tym owadów, np. motyl, ćma, mucha, biedronka, mrówka, konik polny, pszczoła, osa, szerszeń, bąk, komar, chrabąszcz, żuk, ważka, napis owady.
Rodzic układa na dywanie odwrócone obrazki zwierząt. Dzieci odkrywają kolejne obrazki, nazywają zwierzęta na nich przedstawione, i jeśli jest to owad, układają obrazek pod napisem owady, np. motyl, ćma, mucha, biedronka, mrówka, konik polny, pszczoła, osa, szerszeń, bąk, komar, chrabąszcz, żuk, ważka. Następnie dobierają odpowiednie – sześciolatki – nazwy
owadów (wyrazy, w których występują nieznane litery pomaga odczytać rodzic.) i odczytują je głośno.