3-latki
Szczęść Boże – Witam wszystkich na zajęciach online
Chciałbym abyście dzisiaj na samym początku pomyśleli:
- Czy zawsze jesteśmy uśmiechnięci?
- Kiedy jest wam smutno?
- Co trzeba zrobić, aby nie było smutno?
Posłuchajcie Opowiadania
Ulubiona lalka
Julka wzięła do przedszkola swoją ulubioną lalkę Zuzię. W czasie zabawy Julka pożyczyła swoją lalkę innym dziewczynkom, żeby mogły się nią bawić. Po skończonej zabawie lalka wróciła do Julki, ale jedna noga Zuzi była oderwana. Julce zrobiło się przykro i zaczęła płakać. Pani wychowawczyni zapytała: Kto zniszczył lalkę? Po chwili ciszy do winy przyznała się Maja. Było jej przykro, że swoją nieostrożną zabawą zniszczyła ulubioną zabawkę Julki. Następnego dnia Julka przyszła smutna do przedszkola. Przed zajęciami Maja podeszła do koleżanki, przeprosiła ją za swoje złe zachowanie i podarowała jej kwiatek zrobiony wspólnie z mamą z bibuły. Julka serdecznie podziękowała za prezent, uśmiechnęła się i uściskała koleżankę.
- Jaką zabawkę Julka przyniosła do przedszkola? (lalkę)
- Co się stało z lalką podczas zabawy?(zniszczyła się)
- Jak się czuła Julka, gdy zobaczył zniszczoną zabawkę?(było jej przykro i zaczęła płakać)
- Co zrobiła Maja, żeby przeprosić koleżankę?(podarowała jej kwiatka)
- Jak się czuła Julka, gdy otrzymała kwiatek?(była szczęśliwa)
Drogie dzieci, każdy z nas chciałby być szczęśliwy. Ale w życiu każdego zdarzają się smutne chwile, na przykład gdy chorujecie albo gdy wasza ulubiona zabawka się popsuje. Zawsze gdy jesteśmy smutni, możemy porozmawiać o tym z rodzicami. Gdy jest nam smutno, możemy też o tym smutku powiedzieć Bogu.
Teraz posłuchajcie radosnej piosenki. Śpiewajcie ją zawsze, gdy będzie wam smutno, a poprawi wam nastrój „Boża radość jak rzeka”: https://www.youtube.com/watch?v=-f6PdFIoVcg
Zagadka
Gdy gorsze masz dni,
Kiedy smutno Ci,
Byś Radosnym być mógł,
Pamiętaj, pocieszy Cię...(Bóg)
Dziękuję ślicznie za udział w dzisiejszych zajęciach.
4-latki
Szczęść Boże – Witam Wszystkich
Powtórz słowa modlitwy: „Jezu, ty jesteś zawsze z nami, a my bardzo Cię kochamy”.
Przypomnijmy sobie:
- Kogo czcimy modlitwą „Zdrowaś Maryjo”? (Maryję)
- Jaka liczba jest w tej modlitwie ważna? (10)
- Jak nazywa się modlitwa na koralikach? (Różańcowa)
Pomyśl: co może wyrosnąć z małego ziarenka?. Gdy ktoś włoży ziarenko do ziemi, wtedy może wyrosnąć duża i piękna roślina.
Podobnie może być z człowiekiem. Z małego dziecka może wyrosnąć ktoś wielki i bardzo ważny. Posłuchajcie historii o takim człowieku, który był mały, a potem bardzo wielki.
Zapraszam was dzisiaj w daleką podróż. Odwiedzimy miejsca, gdzie spotkamy ważnego człowieka. Na pewno znacie piosenkę: jedzie pociąg z daleka na nikogo nie czeka.
Posłuchajcie:
Jedzie pociąg z daleka,
Na nikogo nie czeka,
Konduktorze łaskawy
Zaproś nas do zabawy.
Stop. Jesteśmy w mieście Wadowice. Powtórzcie: Wadowice. Tutaj urodził się chłopiec, którego mama i tato nazwali Karolem, ale wszyscy w domu mówili do niego Lolek. Kiedy Lolek urósł chodził do szkoły i bardzo dobrze się uczył.
Uwaga! Odjeżdżamy i śpiewamy:
Jedzie pociąg z daleka,
Na nikogo nie czeka,
Konduktorze łaskawy
Zaproś nas do zabawy.
Stop. Zatrzymujemy się w Krakowie. Powtórzcie: Kraków. Lolek jest już dorosły i przyjechał do Krakowa, żeby się uczyć. Chciał innym opowiadać o Bogu, więc został księdzem, a potem biskupem.
A co było potem? Zobaczymy, gdy pojedziemy daleko, do innego kraju. Ruszamy i śpiewamy.
Jedzie pociąg z daleka,
Na nikogo nie czeka,
Konduktorze łaskawy
Zaproś nas do zabawy.
Stop. Jesteśmy we Włoszech, w Rzymie.
Pewnego razu przyjechał tu biskup Karol i został wybrany na papieża, czyli kapłana, który cały świat prowadził do Pana Jezusa, do nieba. Wtedy ubrał się w biały strój i zmienił imię. Od tej chwili wszyscy nazywali go Jan Paweł II.
Papież chciał wszystkim ludziom na świecie opowiedzieć o Jezusie, dlatego dużo podróżował. Spotykał się z dziećmi i dorosłymi. A kiedy był już bardzo chory i stary, odszedł do nieba. Tam czekał na niego Pan Bóg, jego Przyjaciel.
Każdy z was może być ważnym i mądrym człowiekiem. Teraz jesteście mali, podobnie jak ziarenko, ale gdy dorośniecie, możecie być tak dobrzy jak Jan Paweł II.
- Kto urodził się w Wadowicach?
- Kim został Karol w Krakowie?
- Co się stało, gdy wyjechał do Rzymu?
Piosenka: „ Barka” https://www.youtube.com/watch?v=_o9mZ_DVTKA
Modlitwa
Dziękujemy Ci Boże za wielkiego świętego. Dziękujemy za Jana Pawła II
5-6-latki
Szczęść Boże – Witam Was
Pomyślcie przez chwilę, co każdy z was chciałby dziś powiedzieć Panu Jezusowi: za co podziękować, za co przeprosić, o co poprosić.
Panie Boże, Ty troszczysz się o nas i znasz wszystkie potrzeby. W Twoje ręce składamy nasze podziękowania, przeprosiny prośby.
Drodzy rodzice, pokażcie swoim dzieciom obrazek lub obraz: św. Jana Pawła II.
Dziś w wielu polskich domach można zobaczyć na ścianach portrety świętego papieża – Jana Pawła II. Za chwilę poznacie bliżej życie tego papieża.
Posłuchajcie
Papież Jan Paweł II urodził się dość dawno, bo sto lat temu (18 maja 1920 r.). Za parę dni będziemy mieli 18 maj i będziemy obchodzić setną rocznicę urodzin Jana Pawła II. Dlatego dzisiaj chciałbym abyście posłuchali opowiadania O Karolu, który zadziwił świat.
Nad rzeką Skawą, przy grodzie Kraka, leży miejscowość nie byle jaka!
Ma ładny rynek, park i ulice. Co to za miejsce? To Wadowice!
Maj trwał w najlepsze wśród pąków wiśni i świat wyglądał, jakby się wyśnił,
Gdy przy Kościelnej, w domu przy szkole, na świat zawitał mały Karolek.
Ten mały chłopiec był bardzo słodki, szybko zachwycił swatki i ciotki.
Przybiegł kominiarz, szewc, pani Florka, żeby zobaczyć małego Lolka.
Chłopczyk rósł pięknie, na zawołanie, grzecznie jadł wszystko: obiad, śniadanie.
Był zdrów i wesół, nie minął rok, a już postawił swój pierwszy krok.
Dumny był ojciec i dumna mama, która raz po raz mówiła sama:
Wszyscy poznacie, jeszcze w tym wieku, mój Karol będzie wielkim człowiekiem!
Gdy tylko Karol poszedł do szkoły, zaczął wieść żywot bardzo wesoły,
słabszym kolegom pomocą służył, choć sam był jeszcze całkiem nieduży.
Uczył się pilnie w swej szkolnej ławce, nie zapominał też o zabawie:
za piłką ganiał i na trzepaku dzielnie rozrabiał z bandą chłopaków.
Jak każdy dzieciak wyprawiał psoty, biegał po polach, właził na płoty,
w czapce na bakier, w spodenkach kusych wraz z kolegami robił psikusy.
Od zawsze wiedział, że sport to zdrowie, zatem ukochał właśnie Cracovię,
Zaś na boisku sam stał na bramce i nie chciał zawieść w sportowej walce.
Piłka – wiadomo – rzecz ulubiona. Nieraz więc obtarł łokcie, ramiona.
Nieraz masował guza, siniaka, jak na dzielnego przyszło chłopaka.
Nasz młody Karol głowę miał w chmurach, często rozmyślał, chodząc po górach.
Podziwiał Giewont światłem zalany i snuł odległe, niezwykłe plany.
Czas nie stał w miejscu, każdy dorastał, choć Lolek przywykł do swego miasta,
Czas było ruszać po życie nowe! Tak się związał z pięknym Krakowem.
Tu, jako żaczek, już nie próżnował, by zgłębić wiedzę, pilnie studiował.
(żak to osoba, która uczy się na uniwersytecie).
Dla innych żaków mógł być wzorem, a że miał talent, został aktorem.
Jak ryba w wodzie czuł się na scenie, a gdy kończyło się przedstawienie,
Kurtyna spada i rośnie wrzawa! Zawsze dostawał ogromne brawa!
Cokolwiek czynił, serce w to wkładał, tak zawsze bowiem robić wypada.
Uczynny, miły, a oprócz tego przesympatycznym był wprost kolegą.
Lata studenckie, serce młodości, choć zwykle niosą z sobą radości,
Dla Lolka niosły dni niespokojne – bo w Europie zaczęto wojnę!
W kamieniołomach, w starym Krakowie nasz Lolek tracił siły i zdrowie,
Z głodem i biedą musiał się zmierzyć, lecz nawet wtedy nie przestał wierzyć.
(kamieniołom – to kopalnia, w której wydobywa się kamień.)
Patrząc codziennie na ból i nędzę, często rozmyślał, że chce być księdzem.
Pomagać ludziom, nieść dobre słowo – tak właśnie wstąpił na ścieżkę nową.
W wielką życiową podróż wyrusza: od seminarium do wikariusza
i od biskupa do kardynała, więc cała Polska Lolka poznała.
Jako kardynał przybył do Rzymu, tam zaś wśród kłębów białego dymu
W świat wieść wybiegła dla Polski miła: Papieżem został Karol Wojtyła!
Tłumy radośnie szły po ulicach i w Częstochowie, i w Wadowicach,
gdzie wspominali małego Lolka szewc i kominiarz, i pani Florka.
Karol zaś przybrał papieskie imię i odtąd osiadł na stałe w Rzymie.
(Rzym znajduje się w państwie, które nazywa się Włochy)
Wszyscy widzieli jak świat ten długi, kim jest ten Polak – Jan Paweł II!
Lolek był zawsze świata ciekawy, bo świat i człowiek to wielkie sprawy!
Więc jako Papież zaczął podróże, odwiedzał kraje małe i duże.
Przez oceany i kontynenty niósł Słowo Boże – wciąż uśmiechnięty!
Ukochał ludzi naprawdę szczerze, pragnął być dla nich dobrym pasterzem.
Wypełnił ziemskie dni aż do końca, mógł swe zasługi liczyć w tysiącach,
lecz zawsze skromny, ludźmi zajęty, ktoś by powiedział – po prostu Święty!
Ten mały chłopiec, co gnał z latawcem, uczeń, co serce wydłubał w ławce,
sztubak, co ganiał z piłką dookoła, stał się wspaniałym mężem Kościoła.
Wszak każdy z wielkich był też nieduży i na początku swojej podróży
Tak jak wy, dzieci, po prostu marzył, wierząc, że kiedyś wszystko się zdarzy.
Dziś w Watykanie pełnym gołębi, z promieniem słońca w fontannach głębi,
Z niebem gwiazd pełnym jak wielkie sito, powspominamy – Santo subito!
M. Kuczyńska, O Karolu, który zadziwił świat, Wydawnictwo Świętego Wojciecha, Poznań
Pytania:
- W jakim mieście urodził się Karol?
- Jak zachowywał się w stosunku do swoich kolegów i koleżanek w szkole?
- Co lubił robić?
- Jaki był dla innych ludzi jako papież?
Papież Jan Paweł II bardzo kochał dzieci i często się z nimi spotykał. Dużo czasu spędzał na modlitwie, bo bardzo kochał Pana Boga i uśmiechał się do każdego. Jan Paweł II pokazał nam wszystkim, jacy powinniśmy być i co powinniśmy robić, by stać się świętymi.
Pomódlcie się dzisiaj piosenką: „ Barka” https://www.youtube.com/watch?v=_o9mZ_DVTKA